niedziela, 14 grudnia 2014

Nowości z pieca elektrycznego

Było kilka postów o raku, czas na zmianę, ale nie do końca. Znów pozostaję w klimatach ceramicznych, choć o filcu nie zapomniałam. Sporo rzeczy ukulałam w międzyczasie, ale żadnej nie zdążyłam sfotografować. Trochę żałuję, bo traktuję bloga po części też jako swego rodzaju dokumentację tego, co robię.
Ale wracając do ceramiki... Tym razem kilka prac wypalanych w tradycyjnym piecu elektrycznym. Formy różne, wielkości też.
Doniczka - ozdobna nie tylko na zewnątrz, ale i w środku.


 Dwa talerze



 I tryptyk z ptaszkami.



Tyle na dziś. Dzięki wszystkim za odwiedziny i komentarze, choć jest ich coraz mniej. Mam wrażenie, że FB, na którym wystarczy kliknąć "Lubię", rozleniwił wiele osób i już mało komu chce się cokolwiek pisać. Ale ponieważ sama też tak mam, nie dziwię się.

wtorek, 18 listopada 2014

Raku - naczynia

To na razie ostatnia odsłona wypałów raku. Tym razem naczynia. Są raczej ozdobne niż użytkowe, ale w końcu nie wszystko musi mieć wymiar praktyczny.
Najpierw kolorowy talerz. Miałam ochotę wypróbować różne szkliwa, które ostatnio kupiłam. Trochę się obawiałam, czy nie wyjdzie jakaś pstrokacizna, ale jestem zadowolona z końcowego efektu.

I dwie butle. Jedna szkliwiona...


...druga z zastosowaniem tzw. techniki horse hair, czyli końskiego włosa.



Kilka ostatnich postów dokumentowało moje poczynania z wypałami raku. Wciąż eksperymentuję, jeszcze wiele nauki przede mną. I wciąż mi mało!

piątek, 14 listopada 2014

Raku - biżuty

Ponieważ uwielbiam robić biżuterię, ciągle wypalam jakieś elementy w moim piecyku. Sporo ich się zebrało, więc zrobiłam z nich kilka naszyjników. Przy okazji były to próbki nowych szkliw do raku, które kupiłam w Anglii.







I który Wam się podoba najbardziej?

środa, 12 listopada 2014

Obwara

Kolejny post dotyczy wypału ciekawą metodą, którą udało mi się wypróbować w trakcie organizowanych co roku w Plamie "Obrazów Ogniem Malowanych". Technika ta polega na tym, że gorące naczynie zanurza się w roztworze mąki, cukru i drożdży, a potem schładza w czystej wodzie.
Do tej techniki miałam przygotowane tylko dwie małe prace, ale bardzo spodobały mi się efekty i na pewno na tej jednej próbie nie poprzestanę.


A jeśli jesteście ciekawi, jak wyglądał cały wypał w trakcie tej imprezy, zapraszam do oglądania tutaj.



poniedziałek, 10 listopada 2014

Fishing

Strasznie długo nic nie pisałam. Były tego konkretne przyczyny. Najpierw wymiana komputera, a zatem wszystko po nowemu, a jest mi coraz trudniej przekonywać się do nowych wersji programów, systemów operacyjnych itp. Też tak macie, że jak latami klikaliście w lewy górny róg ekranu, żeby na przykład coś wykasować, a teraz ten klawisz powędrował, powiedzmy, w prawy dolny róg, to ciągle chcecie klikać w stare miejsce? Ja tak mam, a że należę do osób dość niecierpliwych (przynajmniej jeśli chodzi o to, co robię na komputerze), to oczywiście daję temu wyraz, kląc szpetnie.
A potem miałam remont. Trochę wymuszony, ponieważ sąsiadka zalała mi mieszkanie. Szczęśliwe skończyło się na zniszczonych sufitach i ścianach, a nie parkiecie, meblach itp. A skoro już się maluje sufit, to i ściany warto. I tak wyszło na to, że odnowiliśmy prawie całe mieszkanie. Przy okazji wyrzucanie zbędnych rzeczy. Jena, ile człowiek tego gromadzi!!!
W tym czasie eksperymentowałam z moim nowym piecem. Udało mi się wypalić sporo nowych rzeczy i postaram się je powoli pokazywać. Jeszcze nie wszystko wychodzi mi tak, jakbym chciała, ale ciągle się uczę. Jak dotąd z wypałami raku miałam do czynienia tylko okazjonalnie. Teraz mogę szaleć na całego!
Dziś seria rybek wypalanych metodą raku.

 
 
 
A skoro fishing, to jeszcze fląderka - tym razem z pieca elektrycznego.
Na dziś tyle. Ale będzie ciąg dalszy...

niedziela, 21 września 2014

Marynarka eco

W ostatnim poście wrzuciłam zdjęcia fragmentów marynarki. Świetnie wyszło farbowanie liśćmi eukaliptusa, choć sama marynarka skurczyła się bardziej, niż zakładałam. Będzie zatem na kogoś innego... A tak wygląda na mnie.

 
 

niedziela, 14 września 2014

Mini

I znów troszkę ceramiki. Tym razem pojemniczki utoczone na kole. Wszystkie trzy malutkie - mają ok. 7 cm wysokości i niewiele więcej średnicy. Jeszcze nie mam koncepcji na ich przeznaczenie, ale na pewno ktoś coś wymyśli :).
Pierwszy w tradycyjnym połączeniu szkliwa mandaryn ze złotym.
Drugi został pokryty szkliwem, które chyba się nazywa wodospad. W środku transparentne.
 
I trzeci. Ma zewnątrz białe perłowe, w środku czerwień.

A poniżej zapowiedź filcowego wdzianka potraktowanego liśćmi eukaliptusa. Właśnie przed chwilą wyciągnięte z gara... Suszy się...
 
 
Dziś kolejny słoneczny dzień w 3mieście. Zaraz idę na łono przyrody... A wczoraj się kąpałam. Woda całkiem przyjemna.


poniedziałek, 8 września 2014

Piec węgierski

W lipcu tego roku miałam okazję uczestniczyć w budowaniu pieca węgierskiego. Udało mi się też włożyć do niego jedną rzecz. Tylko jedną, bo więcej nie miałam.
Jak pewnie większość osób zajmujących się ceramiką wie, do pieca węgierskiego wkłada się prace wysuszone, ale z surowej gliny. Najpierw układa się okrąg z cegieł, który trzeba dobrze wypoziomować, ale cała konstrukcja była stabilna. W środku umieszcza się cegły, na których ustawia się prace.
Pierwsze prace, wśród nich moja butla (na pierwszym planie).
Prace obsypuje się węglem lub koksem i kawałkami drewna, najlepiej z drzew owocowych. Jednocześnie buduje się kolejne okręgi z cegieł, powoli zmniejszając obwód koła.

Kiedy cała konstrukcja jest gotowa, piec się odpala. 
Ponieważ wypał trwa około doby, można obserwować piec nocą. Jest to bardzo widowiskowe.
Po około 24 godzinach piec można zacząć rozładowywać. Ale nawet wtedy w środku jest jeszcze dość wysoka temperatura.
Kilka prac moich koleżanek.

A to już moja butla.
 
Wyszła dość ciemna, znacznie ciemniejsza niż prace, które były wyżej. Potraktowałam ją sidoluxem, aby zyskała delikatny połysk. Chętnie spróbowałabym jeszcze raz wypalić coś tą techniką, bo efekty bywają bardzo ciekawe. Ale to spore przedsięwzięcie i niemały koszt.