I znów o wszystkim po trochu

Jak pisałam w ostatnim poście, znów gotowałam zupkę. Tym razem jadalną, bo z owoców czarnego bzu (Sambucus nigra L.). Będąc w ogrodzie u mojego taty, odkryłam kiście tych owoców. Jeszcze niedawno nie zwróciłabym na nie uwagi, ale odkąd bawię się w ekofarbowanie, patrzę na każdą roślinę pod kątem jej przydatności do barwienia.
Zatem siatka do ręki i zbieramy.

A potem tradycyjnie gotowanie zupki. A oto rezultaty barwienia. Po lewej stronie z dodatkiem siarczanu miedzi, po prawej - ałunu. Siarczan miedzi spowodował, że kolory stały się szarofioletowe, ałun zaś nadał barwionym rzeczom zabarwienie różowofioletowe. Kolor jedwabiu ponge jest według mnie zachwycający. A co wy sądzicie o kolejnych farbowankach?

Wczoraj zaś spotkałam się z Dianą. Dotąd znałyśmy się tylko mailowo, ale od dawna wiedziałam, że jesteśmy pokrewnymi duszami i nadajemy na tych samych falach. Rozmowom nie było końca. Pamiątkowa fotka :).

Jeszcze będąc u Basi w Rozewiu, zaczęłam filcować szarą czapkę. Dopiero teraz doczekała się swojej fotki.

I jeszcze fotka ostatnio wypalonych guzików. Na życzenie Lucynki :). Ugier spłynął trochę za bardzo, ale akurat w guzikach te krople mi nie przeszkadzają.